سال بلوا اثر عباس معروفی

این کتاب یکی از شاهکارهای ایرانیه بنظرم… یه نویسنده مرد چقدر باید مسلط باشه که بتونه احساسات یه زن رو اینقدر خوب به تصویر بکشه؟… و بتونه اسطوره ها رو با شخصیتهای کتابش پیوند بده؟ … همیشه قلم عباس معروفی برام جذاب بوده و هست …این کتاب رو هم به اندازه سمفونی مردگان دوست داشتم و متن ها و جمله های ناب کتاب هم باعث میشد لذت خوندن کتاب دو چندان بشه…
قسمت زیبایی از متن کتاب:
آدمها از ترس وحشی می شوند… از ترس به قدرت رو می آورند که چرخ آدمهای دیگر را از کار بیندازند وگرنه این همه زمین و زراعت و دام و پرنده و نان و آب هست … به قدر همه هم هست… اما چرا به حق خودشان قانع نیستند؟ چرا کتاب نمی خوانند؟ چرا هیچ چیز از تاریخ نمی دانند؟ چرا ما اینهمه در تیره بختی تکرار می شویم؟ این همه جنگ … این همه آدم برای چه چیزی کشته شده اند که آن چیز حالا دستشان نیست و دست بچه هاشانم نیست؟؟ …